Was het ook even heel, heel stil in de praktijk, maar achter de schermen, werken we gelukkig door.. Plannen blijven in ontwikkeling, de deur, die blijft online open. En natuurlijk ben ik dan ook te bereiken, voor vragen, gesprekken en telefonische sessies.
Met het thuis zijn met elkaar, niet naar opa en oma gaan, een heel andere dagstructuur, komen er vragen bij ouders, maar ook bij kinderen. Wat moet ik de hele dag met ze? Waarom is hij/zij nu zo boos. Ik kom nergens aan toe. Zit zelf ook niet lekker in mijn vel en nu dit nog..
Veel vragen, waar we niet 1,2,3 een antwoord op hebben. De onzekerheid heerst, hoe lang gaat dit duren? Voor het virus kunnen we ons daarbij nu vooral aan de ‘gestelde regels’ houden. Maar onzekerheid?’.
Kijken we naar ons zelf, vraag je dan eens af, waar voel jij je, goed, veilig bij? Vul jij je leven in, zoals je zou willen? Of gaan de dingen nu eenmaal zo? Of tja, we doen dat al jaren in onze vriendengroep dus.. Soms is het dan eens goed om te kijken, wil ik dit echt? past dit (nog)bij mij? Geef jij jezelf de kansen die jij wilt creëren? Doe jij de dingen waar jij blij van wordt? Of maakte je (ooit) die keuze en nu gaat het nu eenmaal zo? Waar wil jij echt zijn en met wie je tijd wilt doorbrengen? Praat erover, laat zien wat je wilt.. welke invulling je belangrijk vindt en waarom. Zorg voor jezelf.
Voor de ouders, kijk eens in de tijd, nu die we extra met elkaar doorbrengen, of je wat meer over jezelf kan vertellen, wie ben jij als ouder en waarom? In welke eigenschappen lijken jullie op elkaar? Waar sta je als ouder, wat wil jij je kinderen meegeven? Hoe geef jij ze bescherming, veiligheid en vertrouwen in het opgroeien? De kinderen kopiëren grotendeels jouw wereld en jouw gedachten, ben je, je daarvan bewust?
Van gelukkigere mensen krijgen we een gelukkigere wereld. Hoe gelukkig ben jij?
Voor meer ideeën, to do, dingen in verbinden in je gezin? Kijk hier:
