Wat een prachtig woord is het toch. Met zoveel inhoud. Een woord waarvan we zo dikwijls de betekenis kwijt zijn. Wie zijn? Waar staan we? Waarom loopt het zo? Waarom? En waarom is het soms zo moeilijk om gewoon te kunnen zijn. Zijn met wat er is, met wie we zijn. Wat kunnen we zoeken naar ons zelf, de juiste werkplek, of ons vooral thuis kunnen voelen op een plek.
Hoe verwarrend deze vragen ook kunnen zijn, het brengt ons inzichten en vaak weer dichter bij ons zelf. De kern van wie we zijn. Door allerlei gebeurtenissen, momenten, kunnen we hier vanaf gedwaald zijn. Ofwel de verbinding met wie en wat we zijn of voelen kwijt zijn geraakt. Ik kan alleen maar dankbaar zijn, dat ik bij deze vragen even naast jou en jullie mag staan. Even mee mag kijken en we zo samen de weg vinden, die jou past. Waar jij, je thuis voelt, waar het voor jou goed voelt.
We kunnen ons zelf echt even kwijt zijn. Maar ook de interesse om jezelf te ontwikkelen, verdiepen in jezelf geeft mooie stappen. Hoe meer jij je verbindt, ontwikkelt, richting jezelf, draag je ook uit naar de ander. Of in je gezin, op de werkvloer. Elk proces is dan ook zo waardevol. Het doet me vaak denken aan de metafoor van dat steentje in het water. Het veroorzaakt een klein kringetje, met daaromheen nog veel meer en meer kringetjes. Zo kan die stap van jou naar jezelf, die stap van jullie als gezin, die van jullie als ouders, van jou als werknemer of werkgever, zoveel meer impact hebben als we van tevoren zien. Heb je ook een vraag? Weet dat je welkom bent.
Reactie plaatsen
Reacties