De lange zomervakantie begint volgende week alweer aan zijn laatste week! Hebben jullie genoten van het vrij zijn? Het niet op tijd op staan? De ruimte te hebben voor elkaar? Hoeveel hebben jullie ontdekt? Voor kinderen is er zoveel ‘nieuw’, zo veel te beleven, zien horen, te ontdekken en te leren. Dat doen ze spontaan vanuit gevoel. Zonder erover na te denken, kunnen ze eindeloos spelen. Kijken we daar niet vaak met een glimlach, of een schaterlach naar. De vragen die ze kunnen stellen, de fantasie, de rollenspellen, maar vooral het onbezorgde..
Onbewust is het grootste wat we als kind kunnen ontdekken en leren het onvoorwaardelijke vertrouwen van je ouders. Zij sturen, zij geven de steun om te groeien en te ontdekken. Soms gaat dat alles niet vanzelf. Er gebeurt zoveel waar we niet de sturing over hebben. Zo kan het zijn dat gevoelens onbewust een grote rol/zorg in ons leven gaan spelen. Gevoelens die je zoon/dochter of misschien jou zelf nog wel in de weg staan, om voluit te leven, om te zijn wie je bent.
De zomervakantie was een drukke tijd in de praktijk. Als ik nu alvast een stukje terug kijk, zie ik elke keer weer dat de zorg altijd vanuit liefde voor de kinderen komt, die ouders neerleggen. Hoe mooi is dat? Tegelijkertijd is dit wel de belangrijkste voorwaarde om met elkaar stappen te kunnen maken. Stappen om vooruit te komen, om samen de toekomst in te kijken, waarin er ruimte is voor je kind om te ontdekken. Maar geef jezelf als ouder ook de ruimte? Misschien heb je zelf wel een stukje gemist. Kon je binnen de grenzen van je ouders niet ontdekken wie je werkelijk bent. Daarom de vraag, hoeveel ruimte geef jij jezelf als ouder? Hoeveel mag jij nog ontdekken van jezelf? Daarvoor hebben we maar 1 eindconclusie. Je bent nooit te oud om te leren! Gewoon doen. De wereld wordt er zoveel mooier van, als mensen en kinderen met elkaar hun hart volgen, doen waar hun passie ligt en daarbij zijn wij volwassenen het grote voorbeeld voor de kinderen…Geniet, beleef, met elkaar de laatste vakantie week!!
