Woef, Woef

Ik ben er elke dag lekker vroeg uit met mn baasje. Bij de frisse ochtendlucht steek ik mijn neus omhoog. Voelt gezond vindt je niet? Ik wordt er heel blij van. Maar de laatste tijd valt me wel wat op, ik weet het niet precies hoor, maar de mensen doen ‘anders’. Ik ruik niets, maar toch blijven ze op afstand? 

Oh, en ik speelde altijd heel enthousiast echt super veel met kinderen, ze kwamen allemaal bij me op bezoek. Ik mocht spelletjes met ze doen. Of ik liet ze zien en voelen hoe ze op zich zelf kunnen vertrouwen. Maar ik vraag me af, waar al die kinderen nu zijn? Ik zou de hele dag met ze willen spelen en ze het liefst vertellen, ‘volg gewoon je neus’ die klopt altijd. Maar ja, ik heb geen ouders die me naar school toe sturen of van wie ik op tijd mijn mand in moet. Alhoewel ik heb wel een  baasje natuurlijk, maar die vindt wel heel veel goed. 

Zal ik wat grappigs vertellen? Zij gaat zelfs regelmatig nog naar school en dan neemt ze mij mee. De ene keer is het leuker als de andere keer, dus ik snap de kinderen wel. Maar wat denk je, laatst was het de bedoeling dat ze strenger tegen mij zou zijn. Op de terugweg in de auto zei ze gelijk ’zo doen we het dus niet’. Wij werken alleen met vertrouwen. En daar ben ik het helemaal mee eens, zo doe ik het ook met de kinderen.

Er zijn honden die echt van de hele dag luieren houden. Ik niet, heb echt altijd zin om te spelen, wandelen, een grap uit te halen, of iemand op te halen van school. In ieder geval om dingen samen te doen. Nu is het hier wel heel stil hoor, zucht. Trouwens school? We staan ook helemaal niet meer bij het schoolplein? 

Mmm, dan maar wat positiefs. We maken, en daar wordt ik superblij van, wel extra lange wandelingen. Maar eerlijk is eerlijk ik mis de kinderen wel heel erg. En sommige kinderen mis is zelfs erger dan erg. Als ik wat hoor, kijk ik door het raam. En hoop ik dat er iemand komt om te praten of spelen. Maar helaas. Natuurlijk mis ik ook wel de volwassen maar dat is anders, die houden minder van spelen en spelletjes, al voel ik ze wel goed aan. Waarin ze zich soms wel eens kunnen vergissen..;-)

Maar goed,  ik wacht het wel af. Nu ga ik even een tukje doen in mand. Sst.. stiekem op de bank.. er is toch even niemand.. 🙂

Hopelijk tot snel, Poot – Charlie! 


Notice: Undefined index: popup_cookie_iwmhs in /data/sites/web/woudinanl/www/wp-content/plugins/cardoza-facebook-like-box/cardoza_facebook_like_box.php on line 924