Hoe positief ben je tegenover je kind? Of hoe ga je om met positief belonen? Het is een discussiepuntje en vraag van ouders die regelmatig terug komt ‘in de praktijk’
Is het zo dat je elke tekening fantastisch vindt? Of ben je ook wel een kritisch? Is het geloofwaardig voor je zoon of dochter als je alles altijd geweldig vindt?
Zouden wij met onze topsporters in Rio belandt zijn als de coachen in de afgelopen 4 jaar elke keer al hadden geroepen, je bent fantastisch, wat knap, goed gedaan. Natuurlijk, kunnen we trots zijn op mijlpalen, maar bieden wij ruimte voor verbetering aan onze kinderen?
Een mooi punt om eens over na te denken, want ja, is het eigenlijk wel zo dat alle tekeningen en knutselwerken wel zo mooi zijn? Of zijn er nog puntjes voor verbetering?
Goh, wat heb je, je best gedaan, wat heb je hier getekend? Of wat vindt je er zelf van wat je hebt gemaakt? Is ook heel positief, alleen er is een heel belangrijk verschil! Hier komt er ruimte voor het gevoel van je zoon of dochter bij. Hier wordt ruimte gecreëerd om te ontwikkelen en ben jij als ouder ook een bron van inspiratie, spreek je jou kind zijn fantasie en ontwikkelingsmogelijkheden aan. Want als alles nu al mooi en goed gelukt is? Is er reden om door te gaan voor ‘goud’?
Zo zorgen jullie er samen voor dat kinderen ook kritisch naar zichzelf durven en leren kijken. Een eigenschap die elk kind zijn verdere leven nog goed van pas kan komen!
