Dacht je ook gelijk aan de Euro’s?Wat is rijk, ja natuurlijk, gezondheid, is dan vaak ons volgende antwoord.Hoe rijk zijn we emotioneel? Een vraag die ik jullie eens wil voorleggen.
Als ik kinderen hoor vertellen dat ze zich alleen voelen, dat ze samen met papa naar de bios gingen, maar hij keek niet met de film mee. Mama zou een spelletje doen, maar haar telefoon lijkt belangrijker? Maar daarnaast, hoeveel oog hebben we voor bijvoorbeeld voor de buren? Hoeveel tijd maken we vrij om elkaar echt te zien? En delen we oprechte aandacht met onze kinderen?
Onze welvaart zien we als je het mij vraagt, ook terug in relaties. De mobiele maatschappij heeft een enorme invloed op het echte contact dat we maken. Veel kinderen voelen zich afgewezen, ondanks de hoeveelheid speelgoed, materiaal en schermen die er te vinden zijn. Het gevoel van afwijzing heeft levenslange gevolgen in zich. Hieruit ontwikkelt zich een binding en/of verlating angst, wat een gezonde relatie en vertrouwen onmogelijk maakt. Kan een partner dit in het latere leven opvullen? Nee, dit kun je alleen zelf verwerken en ontwikkelen.
Het klinkt zwaar, maar toch wil ik hem meegeven, ik zie veel emotionele armoede. Laten we met elkaar, waarin we weer naar de feestmaand toeleven en de dagen bepalen dat we familieleden weer eens opzoeken, echt de tijd nemen voor elkaar. Wat kan jij betekenen voor die buurman, moeder in de bijstand, je gezin, in je relatie? Laten we emotioneel weer eens, zonder gebruik van onze data, verbinden.
